Het leven na 40. Vooral als je gezond bent mag je niet klagen en is het leven hartstikke mooi. We nemen dan die lijntjes, rimpeltjes, vergrote poriën, hangende oogleden, een slapper wordende huid en wat al niet meer, voor lief. Of toch niet?
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Ik kon de verleiding van al dat anti-aging geweld om me heen niet weerstaan. Ik was nog maar net de veertig gepasseerd, toen ik voor de spiegel stond, starend en observerend naar mijn spiegelbeeld.
Kritisch kijkend naar het hangende vel in mijn gezicht en die holle donkere kringen onder mijn ogen. Wat is dat nou ineens? Was dat gisteren al zo?
Ik werd steeds kritischer op mijn uiterlijk
Terwijl ik steeds kritischer werd op mijn uiterlijk gingen ondertussen steeds meer vriendinnen om mij heen naar een cosmetisch arts. Een vriendin van mij kwam met een frisse en gelifte blik terug van de privé kliniek. Ze had een botox behandeling tegen migraine gedaan.
Foto gemaakt voor de behandeling, 37 jaar 
Foto gemaakt voor de behandeling, net 40 jaar
En alsof het de normaalste zaak van de wereld was kwam ook een andere vriendin aanzetten met haar botox verhaal. Deze vriendin had het in haar oksels laten spuiten, omdat ze daardoor minder zou gaan zweten. Omdat ze er toch al was, had ze het meteen maar in haar voorhoofd laten spuiten.
Alleen even op consult gaan, dat kon toch geen kwaad
Het leek allemaal zo mooi en makkelijk dus voordat ik het door had, had ook ik een afspraak gemaakt. Alleen even op consult gaan, dat kon toch geen kwaad hield ik mezelf voor.
Gespannen als ik was liep ik, zo’n 12 jaar geleden alweer, de praktijk voor injectables binnen. Ik werd allerhartelijkst ontvangen door de receptioniste en kreeg een heerlijke cappuccino tijdens het wachten. Fijne muziek op de achtergrond en geurende kaarsen brachten mijn zenuwen tot bedaren en mijn stemming schoot omhoog.
De deur zwaaide open en een leuke frisse vrouwelijke arts riep me, met alleen mijn voornaam, binnen. ‘Zeg maar Kim hoor’ en vol enthousiasme ging ze op mijn hulpvraag in. ‘Wil je iets aan de kringen rond je ogen doen? Ja tuurlijk, dat kan. Dat heet een traangoot behandeling!’
Met liefde vertelde ze over de spuitjes en traangoot behandeling
Met liefde vertelde ze over de spuitjes. Het kon echt geen kwaad. Het lichaam zou het binnen 1 tot 1,5 jaar vanzelf weer afbreken. Het is absoluut niet permanent en nee, permanente fillers dat mocht niet meer anno 2011.
Stiekem had ik in mijn hoofd de keuze om het te doen al gemaakt. Want, het was toch volkomen normaal en niet schadelijk? Wat had ik te verliezen? In mijn hoofd zag ik er fris, fruitig en 10 jaar jonger uit.
Heel eerlijk? Als ik daar nu aan terug denk besef ik mij pas dat ik er helemaal niet zo oud uitzag voor mijn leeftijd, maar dat ik dat puur mijzelf had wijsgemaakt. Het was ook iets nieuws, iets spannends en ineens bereikbaar qua financiën en locatie.
Even wat milliliter aan filler in mijn traangootjes, hoe simpel kan het zijn
Ik was daarbij er ook van overtuigd dat injectables op dat moment dé oplossing was tegen de holle ogen. Het zou geen gedoe opleveren en er zou ook niet, zoals wel gebeurt met een facelift, in mij gesneden worden. Even wat milliliter aan filler in mijn traangootjes, hoe simpel kan het zijn, easy peasy, toch?
Nog geen minuut later lag ik in de superluxe stoel voor dat spuitje, om mijn holle en vermoeide blik te vervangen voor een frisse blik.
Kim maakte eerst wat voor en na foto’s voor in het dossier en voor akkoord moest ik een document tekenen. Hierop stonden mijn naam en prijs van de traangoot behandeling. Daarnaast werd mij verteld wat ik wel en niet mocht doen tijdens de dagen die zouden volgen. Voor de nacontrole werd er alvast twee weken later een afspraak gepland.
Na de traangoot behandeling voelde ik mij niet helemaal fit
De nacht na de traangoot behandeling voelde ik mij niet helemaal fit. Het gebied was gezwollen door de filler, maar ik hield mijzelf voor dat dat erbij hoorde. En ja hoor, een paar dagen later zag alles er veelbelovend uit. Bij iedere spiegel die ik tegenkwam kon ik het niet laten om er in te kijken. Leek het zo of was het echt beter en mooier?
En niet alleen ik zag het. Er werd namelijk meerdere keren gevraagd of ik naar de kapper was geweest of met vakantie. My god, ik was opeens de iets betere versie van mezelf. Dat beviel mij wel!
Totdat het noodlot toesloeg
Totdat het noodlot toesloeg. Na ongeveer 2 weken kreeg ik opeens allemaal bulten en ontstekingen in mijn gezicht.
Dit werd zo erg dat ik terug moest naar de kliniek. Ik was ten einde raad en raakte in paniek. Een paar dagen later kon ik bij de arts die de traangoot behandeling had verricht terecht. Ook zij leek even te schrikken. Dit hadden ze nog nooit eerder meegemaakt.
Ik werd met een antibiotica kuur naar huis gestuurd
We stonden voor een raadsel en ik werd met een antibiotica kuur naar huis gestuurd. Ik voelde mij totaal niet gehoord, en de arts heeft niet een keer gebeld om te vragen hoe het ging. Er werden overigens wel wat foto’s gemaakt voor in het dossier en daarnaast zou ze bij collega’s navraag doen.
Wellicht denk je nu? Waar is nou die lieve Kim? Tijdens mijn afspraak bleek dat sommige injectable artsen voor meerdere klinieken werken en “reizen” van kliniek naar kliniek. Zo ook mijn arts. Aan Kim had ik dus niks en daarom besloot ik het internet te raadplegen. Daar stuitte ik op een site waar iemand een zelfde soort verhaal had.
Het was ook niet mogelijk om het spul uit ons gezicht te halen
Pas heel veel later bleek dat er landelijk meerdere complicaties van dit merk fillers gemeld zijn. De filler had een te grote partikels en kon daardoor niet afbreken in het lichaam, waardoor het sterk leek op een permanente filler.
De artsen konden helaas niets voor ons doen en het was ook niet mogelijk om het spul uit ons gezicht te halen. Uiteindelijk is besloten dit merk filters uit de handel te nemen. Maar, voor ons was helaas het leed al geleden.
Ondertussen werd de groep gedupeerden groter en groter. Wij sloegen de handen ineen en gezamenlijk namen wij een advocaat in handen. Het heeft jaren geduurd voordat wij een vorm van genoegdoening kregen.
Hiervoor moest Sandra een contract tekenen waar in was opgenomen dat de naam van de kliniek nooit online genoemd mag worden. Daarnaast krijgt ze een hoge geldboete wanneer de foto’s van de bulten online gepubliceerd worden. Dit is dan ook de reden waarom deze foto’s niet in het artikel zijn geplaatst.
Maar het houdt hier natuurlijk niet mee op voor ons.
Af en toe vlamt mijn gezicht op en moet ik aan de prednison
Inmiddels zijn de bulten ingekapseld en bij sommigen van ons zijn de bulten weggesneden en/of weg gelaserd, maar 100% weg gaat niet. Eens in de zoveel tijd vlamt mijn gezicht weer op en moet ik aan de prednison of antibiotica of beiden. Ik zal ermee moeten leren leven.
Door dit verhaal hoop ik meer vrouwen te laten beseffen dat wanneer je denkt jezelf mooier te maken met spuitjes het lelijker uit kan pakken.
Inmiddels 50 jaar 
Gebruik ik alleen nog skin-care en make-up
Voor DailyNonsense.nl zou ik maandelijks verhalen delen over het natuurlijk ouder worden. Wat is het belang bijvoorbeeld van skin-care en hoe kan je make-up gebruiken om er jonger en minder vermoeid uit te zien?
Heb jij zelf vragen en of ideeën gericht hierop, stel ze dan zeker in de reacties. Ook vragen over deze cosmetische behandeling zijn altijd welkom.
Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook, Instagram en TikTok.
