Mijn eerste bezoekje aan de cosmetisch arts was uit onzekerheid

“Ben je er klaar voor? Nu komt eerst de verdoving en daarna ga ik direct beginnen. Deze prikjes ga je even voelen en na een paar minuten is het vrijwel pijnloos!” Met een lamgelegd gezicht wordt er vloeistof in mijn lippen gespoten. Een beetje hier en een beetje daar en dan opeens komt de vraag naar boven:  ‘ Jos, voor wie doe je dit nou eigenlijk?’

Anno 2017 word je steeds meer richting de stoel van een plastisch chirurg geduwd.

Ik val maar meteen met de deur in huis. Yes, I am guilty! Ik ben er ‘zo eentje’ die regelmatig op de stoel zit bij een wonderdoktertje om mezelf net iets beter te laten voelen als ik in de spiegel kijk. Het lijkt een hele stap, maar op zich word je dagelijks stukje bij beetje meer richting de stoel van een cosmetisch arts of plastisch chirurg geduwd.

Al scrollende door mijn Instagram feed zie ik per minuut mijn verlanglijstje langer worden. Oh, ik wil dikkere billen en misschien is mijn neus ook niet helemaal iets waar ik trots op ben. And this is how it all started.  Ik liet wel eens hier en daar vallen dat ik best een keer mijn lippen wilde laten doen, niets blijvends, maar  gewoon voor het gevoel. En toen, op mijn 25^ste verjaardag, MIJLPAAL, werden mijn gebeden gehoord. Ik kreeg een bezoekje aan de cosmetisch arts cadeau van mijn schoonmama! God, blij als een kind en tranen in mijn ogen. YES, het gaat dan eindelijk gebeuren. De dag was aangebroken en het voelde als kerstmis en sinterklaas at the same time. Kriebels in mijn buik en het bepaalde ‘zin in’ gevoel was zwaar aanwezig.

Met de doktersspiegel word ik op de harde feiten gedrukt

Na een uitgebreide intake inclusief analyse van mijn gezicht, lees: met de spiegel op de kei harde feiten worden gedrukt onder het genot van gezellig dokterslicht, was het zo ver. Conclusie van de arts: “Je hebt een hartstikke mooie vorm en ook best wat volume in je lippen, maar we kunnen er nog meer volume inbrengen als je dit wilt.”  Na een handtekening gezet te hebben ging ik vol overtuiging in de stoel zitten. Let’s go!

De behandeling werd professioneel uitgevoerd en ging heel vlotjes. Ik had een spiegel vast en was vol bewondering aan het kijken wat er gebeurde alsof iemand anders het onderging. Ineens sloeg het enorme enthousiasme om in een onzekerheid. Waarom doe ik dit nou eigenlijk en voor wie wil ik er mooier uitzien?

Na enige tijd kwam ik back to reality, Josje was ready!  Na de behandeling, voelde het alsof ik kwijlde aan alle kanten en alsof ik net hard een klap op mijn lip had gehad. Maar hey.. wie mooi wilt zijn..Het resultaat was prachtig, Rihanna was er niks bij, maar de vragen voor wie en waarom bleven duidelijk aanwezig.

Ik ga niet onder stoelen of banken steken dat de grootste drijfveer van mijn eerste bezoekje aan de cosmetisch arts onzekerheid is geweest. Dit zowel bij mij als bij mede wonderdokter gangertjes. Naast verwachtingen en perfect pictures die geschetst worden, doe ik het ook echt wel voor mezelf.

Ik kan er wel hard tegenaan willen schoppen en mezelf onthouden van de snel ontwikkelende wereld van nu, lees: Instagram verwijderen, mezelf laten vertellen dat ik goed genoeg ben of mezelf constant influisteren ‘don’t do it!’, maar hey..it is what it is. De wereld en persoonlijke ervaringen hebben getriggerd dat ik dit voel en wil en dat accepteer ik. En als een spuitje hier en daar op zijn tijd mij een goed gevoel geeft dan blijf ik dat gewoon doen. Het is geen schande, als je maar bij jezelf blijft!

Te heftige ingrepen zijn van het lijstje verbannen

Inmiddels zijn we 3 jaar verder en is mijn verlanglijst ook wel missie the perfect me genoemd een stuk korter geworden. Ik geef toe dat er ook een aantal puntjes zijn afgevinkt. Ik heb voor mezelf grenzen gesteld en dingen leren accepteren. Ik wil en zal altijd Josje blijven, dus te heftige ingrepen zijn van het lijstje verbannen.

Als iemand aan mij vraagt of ik iets heb laten doen aan mijzelf ga ik daar zeker niet om liegen. Waarom zou ik? Dat is eigenlijk pas echt oneerlijk. Want, waarom doen alsof je het allemaal van jezelf hebt en andere meiden misschien nog onzekerder laten voelen. No sorry, not for me!

Wat heb ik precies gedaan? Komt ie: ik heb nu twee keer hyaluronzuur in mijn lippen laten spuiten. Dit is een lichaamseigen stof wat langzaam afbreekt, waardoor je lippen na een aantal maanden weer terug naar normale grote gaan. Daarnaast krijgt mijn frons twee keer per jaar een botoxprikje. Dit zorgt voor minder hoofdpijn en een wat gezelligere blik.

En JA! Ik kan gewoon alles nog bewegen en heb nog genoeg mimiek in mijn gezicht. Er is nog een hele dikke grote vette wens met een uitroepteken die al wat jaren aanwezig is, the boobies. Het consult heeft al plaats gevonden, alleen zoek ik nog het juiste moment en wilt het sparen nog niet altijd goed slagen. Maar het gaat zeker gebeuren. Believe me, na een kind wordt een gezellige cup B ineens cup hemd en nee daar kan ik niet mee leven of het omarmen. Ik ben gewoon klaar met de kipfilets in mijn bikini.

Ik moedig zeker niet aan om te knippen en plakken aan jezelf

Als laatste wil ik wel duidelijk zijn. Ik moedig zeker niet aan om te knippen en plakken aan jezelf. Als jij na 10x goed nadenken nog steeds graag iets wilt doen, wie heeft dan het recht om dat tegen te houden of over te oordelen. Het enige advies wat ik kan geven, is het advies wat ik mezelf heb gegeven. Blijf herkenbaar, ga niet over dat figuurlijke randje, focus op dingen waar je wel trots op bent en laat je niet verleiden door Photoshop trucjes, juiste angles/belichting of Instagram leugens. Het belangrijkste is dat jij blij bent met jezelf. Of dat nou met of zonder knippen en plakken is!

Volgende keer ben ik weer met een ander verhaal. Voor nu ben ik benieuwd naar jullie mening. Wat vind jij van een cosmetische ingreep. Wil je iets aan jezelf laten doen of ben je er juist zwaar op tegen? Laat het hieronder weten.