Eerder schreef ik in het artikel ‘Een eetstoornis bepaalde jarenlang mijn leven‘ dat ik er klaar voor ben om van het leven te genieten. Ik ben meer dan klaar, maar voordat ik daar over ga schrijven neem ik jullie eerst nog even mee terug, terug naar de tijd dat ik besloot om naar Montrose Manor te gaan. Montrose Manor is een kliniek voor eetstoornissen. Deze kliniek zou mij helpen met mijn eetstoornis herstel en mijn eetstoornis onder controle te krijgen.
Tot een paar jaar geleden leefde ik van eetstoornis behandeling naar eetstoornis behandeling. Steeds weer ging ik opzoek naar een nieuwe behandeling die mij kon redden, terwijl ik ergens diep in mijn onderbewustzijn wist dat de verantwoordelijkheid om mij te redden niet bij een ander ligt, maar bij mijzelf. Qua bewustzijn was ik daar nog lang niet en daarom besloot ik in alle wanhoop naar Zuid Afrika te gaan.
Toen ik drie maanden later werd afgezet door mijn vader, mijn moeder en mijn zusje en alleen door de douane liep kon ik niet bevatten dat ik deze keuze echt had gemaakt. Ik kan er nog steeds niet bij met mijn hoofd wat ik precies dacht op dat moment. Ik dacht namelijk dat ik een leuk avontuur tegemoet zou gaan, gewoon een leuk reisje in mijn eentje naar Zuid Afrika. Ik was dus helemaal niet bezig met het overwinnen van mijn eetstoornis. Wat ik deed was alleen maar ontsnappen van mijn eigen leven.
Eenmaal daar aangekomen drong het pas echt tot me door waar ik aan begonnen was. De eerste nacht voelde als een nachtmerrie en ik heb mezelf in slaap gehuild en die volgende ochtend werd ik ook weer huilend wakker. Waar was ik in vredesnaam aan begonnen?
De ontkennigsfase van een eetstoornis
De eerste paar weken bij Montrose Manor in Zuid Afrika zijn nog steeds een waas voor mij. Ik stond in de overlevingsstand en had werkelijk geen idee wat ik nou precies aan het doen was. Dit zijn waarschijnlijk de eerste stappen naar het overwinnen van mijn eetstoornis geweest. In deze stappen moest ik door mijn ontkenningsfase heen en als ik wat uit deze behandeling wilde halen moest ik aan mijzelf toegeven dat ik een eetstoornis had.
Het programma bij Montrose Manor is erg structureel. Elke ochtend om 07.30 uur begonnen we met een check-in rondje, bestaande uit een gebed en meditatie, waarna het ontbijt volgde. Het programma eindigde s’avonds om 21.30 uur, met hetzelfde check-in rondje van gebed en meditatie.
Tijdens mijn programma waren er diverse activiteiten zoals wandelen, yoga of we hadden gezamenlijk een creatief uurtje. In de overige lessen werd er veel gepraat over emotie-regulatie, zelfliefde en het effect van een eetstoornis op je zowel je lichaam als op je naasten.
Iedere week werd er voor iedereen een eetdoel vastgesteld die gezamenlijk werd besproken met een diëtiste. Voorbeelden van eetdoelen zijn mindfull eten, alles samen eten, minder peper en zout gebruiken, niet vergelijken, meer uitdagende snacks uitkiezen en ga zo maar even door.
Bewustwording van negatieve gedachtes en patronen doorbreken
Tijdens de eetmomenten en vooral daarna besefte ik pas hoe luid mijn hoofd kan zijn na het eten van maaltijden. Gedachten als dat ik dik was, ik er niet toe deed, iedereen in de kliniek mij haatte zijn een paar voorbeelden. Al moet ik toegeven dat ik in het begin hier nog niet echt bewust van was.
Het waren vooral de dwangmatige handelingen waar ik last van had. Dit betekent: constant bewegen van mijn benen, het inhouden van mijn buik gedurende de dag, veel drinken om mijn lichaam te reinigen en nog meer bizarre dingen. Door spelletjes te spelen en te mediteren, na de maaltijden, was ik niet meer bezig met wat mijn eetstoornis mij wijs maakte en kon ik, keer op keer, een patroon doorbreken.
Hoe langer ik in de kliniek zat en hoe meer vooruitgang ik boekte in het vechten tegen mijn eetstoornis, hoe meer vrijheid ik kreeg binnen Montrose. Vrijheid betekent het zelf kiezen van snacks, van de activiteiten in het weekend en het ‘wonen op jezelf’ binnen de kliniek. Dit gelde voor iedereen in de kliniek.
Verantwoordelijkheid nemen en vertrouwen op je lichaam
Na ongeveer 2 maanden kon ik de eetstoornisstem in mij steeds meer onderscheidden. Het eetstoornis herstel verliep dus positief. Hierdoor mocht ik in de weekenden mijn eigen planning maken. Daarnaast mocht ik meehelpen met koken en bakken, woonde ik op mezelf binnen de kliniek en ging ik er zelfs op uit om vrijwilligerswerk te doen. Het leven in de kliniek is niet te vergelijken met het leven daarbuiten, al ontdekte ik wel hoe een leven zonder eetstoornis eruit kan zien. Ik heb geleerd om zelf verantwoordelijkheden te nemen en te vertrouwen op mijn lichaam.
Na 3 maanden was het tijd om naar huis te gaan en mijn eetstoornis herstel thuis voort te zetten. Ik had alle tools, meer zelfvertrouwen en ook een supportsysteem thuis waar ik op kon vertrouwen. Ik heb mezelf op dat moment vaak gevraagd of ik er wel klaar voor was om naar huis te gaan. Maar eerlijk, waarom zou ik er niet klaar voor zijn?
Thuis groeien naar een beter leven zonder de eetstoornis stem
Montrose Manor heeft mij geholpen een normaal eetpatroon op te bouwen en gezonder om te gaan met beweging. Daarnaast kan ik nu eerlijk zijn over wat er speelt in mijn hoofd en ben ik enorm bewust van mijn eetstoornisstem.
De basis voor een beter leven was er, nu was het tijd om die basis te gebruiken om thuis verder te groeien. Eenmaal thuis begon mijn eetstoornis herstel pas écht. Thuis in mijn vertrouwde wereld was het weer een kunst om oude patronen te doorbreken. Herstellen van een eetstoornis is hard werken en het is niet altijd even makkelijk. De gedachte om op te geven is gelukkig geen één keer in mij opgekomen.
Ondanks dat ik nu veel meer verdriet, woede, angst en eenzaamheid voel, zou ik nooit meer terug willen naar het vlakke eetstoornis leven wat ik had. Door de pijnlijke gevoelens toe te laten ervaar namelijk ook weer de liefde, vreugde, connectie en plezier, waar ik altijd zo erg naar verlangde
Hulp zoeken bij eetproblemen en of een eetstoornis
Als je last hebt van eetproblemen of een eetstoornis of alleen al een vermoeden hebt dat je niet gezond om gaat met je eten: je mag er zijn en je verdient hulp. Je verdient een leven waarin je leeft!
Heb je vragen over een eetstoornis herstel? Laat het dan vooral weten in een reactie hieronder. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.
