Sankt Anton am Arlberg, het skigebied waar ik al jaren naartoe ga, is voor mij een topfavoriet wat betreft wintersportbestemmingen.
Het is de Mooserwirt die mijn hart in de eerste plaats heeft gestolen en waar ik ook jaarlijks voor terug kom. Die legendarische apres-ski met DJ Gerhard kan geen ski-gebied evenaren.
Door steeds weer terug te keren ontdekte ik dat Sankt Anton am Arlberg zoveel meer is dan alleen de ‘Moos’. Sankt Anton, evenals de nabijgelegen gebieden Lech en Zurs, ademen skigeschiedenis.
Authentieke plekken in de Arlberg regio
Hier kwam ik achter toen ik een aantal authentieke plekken in de Arlberg regio, zoals het Museum restaurant en de Sennhutte, bezocht en in gesprek raakte met de lokale bevolking.
Met elk bezoek aan Sankt Anton ontdekte ik meer van zijn verborgen parels. Een van deze parels is de Hospiz Alm, een populaire plek onder Nederlandse wintersporters voor lunch en diner. Maar boven de Galzigbahn, bij het bergstation, bevindt zich misschien wel een nog beter bewaard geheim: de Verwallstube.
Na een recente renovatie heropende dit restaurant vorig seizoen zijn deuren, en kreeg ik de kans om er te lunchen. Laat me je alvast een tip geven – ik werd zo aangenaam verrast dat ik iedereen zou aanraden om hier naartoe te gaan, vooral tijdens een sneeuwstorm, zoals wij hadden.
Verwallstube: luxueus lunchen op de piste in Sankt Anton
Als je uit de Galzigbahn stapt zou je niet meteen verwachten dat je zo’n voortreffelijk restaurant hier zou aantreffen.
Velen verklaarden de eigenaar Manfred Fahrer dan ook voor gek toen hij in 1990 besloot zijn bar in het dorp te sluiten en Verwallstube op deze locatie te openen.
Omdat zijn vrouw echt klaar was met een bar in het dorp en hij heilig geloofde in het concept, besloot hij door te zetten.
Het bleek een gouden zet, en het restaurant heeft in de loop der jaren talloze prestigieuze prijzen gewonnen, met hun eerste Gault Millau koksmuts in 1995, en sinds 2005 zelfs een tweede.
Tijdens een sneeuwstorm aan het einde van het skiseizoen 2022/2023, heb ik het genoegen om te gaan lunchen bij de Verwallstube.
Skischoenen uit en de sloffen aan bij Verwallstube
Bij binnenkomst wordt ik meteen aangenaam verrast. Je kan hier namelijk je besneeuwde skischoenen inruilen voor heerlijk warme sloffen. Wat wil je nog meer?
Vervolgens trakteert de gastheer van Patrick ons op een heerlijke Gruner Veltliner van Rudi Pichler uit 2015. Op tafel staat knapperig brood, dukkah (Marrokkaanse kruiden), porkbelly popcorn, boter, olijfolie en avocadocream met tomatenflokken.
Een wijnfestijn op 2.085M hoogte
Ons glas is nog niet op of de tweede fles witte Gruner Veltliner wordt opgetrokken. Dit keer een Ried Gottschelle 1ÖTW uit 2007.
Nog voor de eerste gerechten op tafel komen schuift de eigenaar Manfred Fahrer even aan voor een klein gesprekje. Hij vertelt enthousiast en vol passie over zijn kinderen, oftewel zijn zoon Stefan en Verwallstube.
Gerechten proeven van de Verwallstube menukaart
De eerste gerechten komen op tafel: witte tomatensoep, de bekende Verwallstube bouillabaisse gevolgd door pulpo met porkbelly en dover sole. Het is een groot smakelijk festijn en je zou bijna vergeten dat we op zo’n 2000 meter in een sneeuwstorm verkeren.
Het feest is helemaal compleet wanneer de muziek gaat spelen en er zelfs gedanst wordt. Dit had ik alles behalve hier verwacht. Maar de lunch is zeker nog niet ten einde.
We moeten van Patrick ook zeker nog wat fijne rode wijn proeven. Het motto dat ik even niet meer wilde drinken gaat vandaag niet meer op. Er wordt een Pinot Nero “Schweizer” uit Alto Adige (Zuid Tirol) geserveerd.
Die wederom weer heerlijk smaakt. Daarna komt Manfred met een rollende tafel aanlopen waar een, zoals hij het noemt, ‘special dessert’ wordt klaargemaakt.
Crepe Suzette à Manfred Fahrer
De saus bestaat uit een mix van citroen, sinaasappelsap, verschillende alcoholische versnaperingen als Grand Marnier, Remy Martin, Belvedere Vodka en Cointreau en veel suiker.
Wanneer de saus op perfecte temperatuur is gooit Manfred de flensjes in de pan. De band speelt ondertussen Baila Me van de Gipsy Kings en terwijl Manfred heel secuur de flesjes bakt danst hij ondertussen vrolijk achter de tafel.
Het spektakel is een feestje voor het oog. Als de flensjes op tafel komen moet daar uiteraard ook een nieuwe wijn bij geschonken worden.
Hiervoor wordt de Harterberg Cs-M-Zw uit 2015 uit het vat getrokken.
Nieuwe generaties nemen het stokje over in Arlberg-regio
In de Arlberg-regio zijn de komende jaren grote veranderingen op komst, waarbij nieuwe generaties de leiding overnemen, en dat geldt ook voor de Verwallstube.
De toekomst van de Verwallstube met Stefan Fahrer
Stefan, de zoon van de oprichter Manfred, staat klaar om het roer over te nemen. Maar zoals hij aan het einde van onze heerlijke lunch aangeeft, “twee kapiteins op hetzelfde schip werkt niet.” Om die reden blijft Stefan op de dagen dat zijn vader actief is, bescheiden op de achtergrond.
Zodra Manfred echter afwezig is, neemt hij de rol van gastheer op zich, met dezelfde toewijding en passie als zijn vader.
Hiermee kunnen we concluderen dat Verwallstube niet alleen een plek is van gastronomische verfijning, maar ook zeker een plek waar traditie en vernieuwing hand in hand gaan, en juist dat maakt dit juweeltje in de Alpen alleen maar specialer.
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel / deze blog? Stel ze gerust hieronder in de reacties. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.
