De grote steden in Nederland. De steden waar alles mogelijk is, waar dromen waar worden gemaakt, maar ook de steden van de verleidingen en hoge sociale druk. Is alles echt zoals het lijkt? Of leven de mensen in de grote stad soms voort op uiterlijke schijn? In deze interviewreeks interview ik meiden en jongens uit de hoofdstad. Allemaal met hun eigen verhaal maar ook allemaal even succesvol, een tikkeltje onzeker en enorm kwetsbaar in deze grote perfecte wereld.
‘Daar moet op gedronken worden, hi, ha, ho!’ Schijnt de zon, dan komt de rosé op tafel, en voel je je even rot, dan zegt vast en zeker iemand tegen je dat je een borrel nodig hebt. Alcohol associëren we in onze maatschappij met gezelligheid. Drink jij niks? Oh, wat ongezellig! Die opmerking ken je vast ook wel.
Maar wat maakt alcohol nou precies zo gezellig? En ben jij daadwerkelijk gezelliger met, en dus ongezelliger zonder, alcohol? En wanneer wordt alcohol een verslaving?
Via TikTok stuit ik op een filmpje van Tessa Voorn. In deze video vertelt ze openhartig over haar eigen verslaving en de feiten en fabels ervan. Een van de stellingen is dat je pas verslaafd bent als je iets iedere dag doet en er geen seconde zonder kunt. Een fabel dus. Want wist je dat je ook verslaafd bent als je jezelf slecht in de hand hebt, meerdere keren hebt geprobeerd te stoppen, maar het niet lukt?
Tessa is geen alcoholverslaafde zoals je misschien denkt: iemand met een doorleefd gezicht of iemand die onder de brug ligt. Nee, het is gewoon een meisje van 26, dat één van ons kan zijn. En dat maakt het interessant.
Omdat alcohol zo ‘gewoon’ is geworden in onze maatschappij, zou je bijna denken dat er niets aan de hand is. Niets is minder waar. Tessa dronk namelijk vooral om emoties weg te drukken. Door alcohol werd ze de gezellige clown en voelde ze zich minder onzeker in sociale gelegenheden.
In haar boek ‘Ik doe ook maar wat’ schrijft ze dat ze tijdens de pandemie nergens meer heen kon met haar vriendengroep.
Maar de emoties van de groep konden ook nergens heen. Twee jaar lang zit ze obsessief vast in drank- en drugsgebruik, tot ze in 2022 besluit het roer volledig om te gooien en zich aanmeldde bij Jellinek. Omdat ik hier meer over wil weten en ook over haar net gelanceerde boek, besluit ik bij haar langs te gaan.
“Tessa, laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Je ziet er niet uit als iemand die verslaafd is, zoals je ook vertelt in een van je TikTok filmpjes. Wanneer en hoe kwam het besef dat je toch wel degelijk afhankelijk was van alcohol?”
‘Nou, ik denk sowieso al wel toen ik een jaar of 18 was. Dat was precies de periode dat het heel normaal is dat je alles viert met alcoholische drankjes. Geslaagd op school, vier je met een feest waar veel drank bij komt kijken. Je gaat op eindexamenreis, waar ook weer drank bij komt kijken. Alles wat je doet, daar komt drank bij en ik ben dat ook zo gaan doen.
Op mijn 21ste kwam ik erachter dat het echt problematisch was. Ik zocht steeds meer sociale dingen op, en niet omdat ik zin had in sociale dingen, maar omdat ik zin had om alcohol te drinken. Wanneer er geen alcohol was, vond ik het helemaal niks aan.
Ik kon mij ook nooit aan afspraken houden met mijzelf, en daar ging ik mij steeds meer aan irriteren. Dan dacht ik: vandaag gaan we met de auto, dan drink ik twee wijntjes en kan ik er in ieder geval voor zorgen dat ik niet te veel drink. Ging ik uiteindelijk gewoon bij een vriendin slapen.
Het toppunt en besef dat het anders moest, was toen er cocaïne bij kwam kijken. Dat ging deed ik om langer wakker te blijven. Ik wilde het feest niet verlaten. Maar dat coke gebruik werd als snel problematisch. Ik had altijd wel een excuus om te gebruiken. Ik moet wel zeggen dat ik alles op de rit had, dus je denkt al gauw, het probleem is vast niet zo groot.’
‘Je praat er best wel makkelijk over, denk je omdat drank en drugsgebruik zo genormaliseerd is geworden het nog moeilijker is om te voelen en aan te geven dat het wellicht te ver gaat?’
‘100%, ik denk dat cocaïne de soort van nieuwe bitterbal is (geïnspireerd door Koen Pieter van Dijk). Het is gewoon heel easy, inkakken is bijpakken. Ook al denk je bij jezelf: vanavond ga ik het niet doen. Na een paar wijntjes is er altijd wel iemand die het pakt en het op tafel legt. Ja zeg dan maar eens nee, ik ga het niet doen. Dat is natuurlijk hartstikke lastig.’
‘In je boek leg coping stijlen uit. Je vertelt bijvoorbeeld dat je door jouw jeugd (tram) je de drang kreeg om jezelf te verdoven met alcohol. Waarom deed je dat en kun je hier meer over vertellen?’
‘Coping betekent letterlijk de manier waarop je met iets (bijv. emoties) omgaat. Dat kan van alles zijn. Een gezonde coping stijl kan zijn er over praten, een podcast luisteren, wandelen, muziek luisteren, een dagje naar de spa gaan. Een ongezonde is overmatig alcohol en drugs gebruik.
Ik ben mijzelf gaan aanleren om niet te willen voelen. En dat deed ik door middel van alcohol en later ook coke. En helaas werkt je brein zo dat we eerder voor kortstondig geluk gaan, dan dat we kiezen voor lange termijn geluk.’
‘Op een gegeven moment was je er helemaal klaar mee. Je besloot toch voor het lange termijngeluk te gaan en meldde je aan bij Jellinek. Hoe was dat en hoe reageerde familie en vrienden toen je vertelde dat je je had aangemeld?’
‘Nou, ik zie er natuurlijk niet uit als een alcohol of drugs-verslaafde. Dus toen ik mij daar ging aanmelden, de eerste keer in 2022, zeiden familie, vrienden en kennissen: “dat hoeft toch helemaal niet?”. Die gingen mij dus eigenlijk tegenspreken. Ze vonden het in het begin niet nodig (maar hebben mij later uiteraard wel gesteund).
Ik vond van wel. Ik vind namelijk echt dat je een probleem hebt als je niet uit jezelf kan stoppen met een middel. Ik wilde echt met iemand gaan praten en andere dingen met mijn leven. Ik was zo klaar met die visuele destructieve cirkel.’
Hoe werkt het eigenlijk als je je aanmeldt bij Jellinek?
‘Je hebt drie verschillende behandelplannen. Je kan ervoor kiezen om met iemand in gesprek te gaan, wat dan 1x per week of 1x per twee weken gebeurt. Er is ook dagbehandeling en als laatste kan je ervoor kiezen om intern te gaan.
Zelf ging ik 1x per week op gesprek, om met iemand te praten. Daarnaast heb ik een boekje, waar ik opdrachten in doe om zo meer inzicht te krijgen in mijn gedrag en de redenen daarvan. Ook krijg ik tips om te leren ontspannen.’
‘Nu, een jaar later, deel je jouw proces op TikTok en heb je een boek uitgebracht over verslaving, familietrauma en verlatingsangst en bindingsangst. Herkennen veel mensen zich in jouw verhaal?’
‘Ja, ik krijg veel reacties onder mijn TikTok-berichten, maar ook veel privéberichten. De reacties variëren van mensen die aangeven iets aan mijn tips te hebben, tot mensen die zeggen dat ik hen heb geïnspireerd om zelf een traject aan te gaan. Daar word ik natuurlijk echt heel blij van.’
‘En als laatste heb je nog tips voor de mensen die zich herkennen in dit interview?’
‘Mijn tip is sowieso om het te bespreken, en dan niet lachend met vier wijntjes op, van ‘hé, we hebben een probleem’. Praat erover met iemand als je nuchter bent. Vraag of die ander je verhaal herkent en stel voor om eens iets anders te gaan doen, iets wat niets te maken heeft met alcohol.
De tweede tip, als je minder wilt drinken, is om gewoon even niet naar de kroeg te gaan. Het is echt te lastig, vooral in het begin, om het dan vol te houden. Zoek de verleiding gewoon (even) niet op. En de derde tip: lees het boek ‘Ik doe ook maar wat’ van Tessa Voorn.’
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel / deze blog? Stel ze gerust hieronder in de reacties. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.
