Skien tijdens het voorjaar en dan vooral in de maand april is qua weer meestal zeer prettig. De zon schijnt volop en als je geluk hebt kun je zelfs met je t-shirt op het terras bij jouw favoriete skitent lunchen. Maar, daar tegenover is de sneeuwkwaliteit tijdens deze periode, vooral in laaggelegen skigebieden, niet altijd even best.
Lech am Arlberg: sneeuwzeker skigebied in Oostenrijk
Wil je gaan skien in april, dan is het belangrijk om opzoek te gaan naar een sneeuwzeker skigebied. In Oostenrijk zijn er altijd de gletsjer skigebieden, zoals Stubaier Gletsjer of de Hintertux Gletsjer, sneeuwzeker, maar ook in Obertauern of Ski Arlberg kan je nog prima skien in april.
Alleen moet je in deze twee skigebieden wel weten welke pistes je wanneer moet pakken. In de ochtend kan de ene piste nameljk helemaal top zijn, terwijl in de middag de sneeuw slecht is en diezelfde piste een en al buckels is. In het voorjaar van 2022 ging ik skien in Lech am Arlberg en de eerste dag besloot ik de eerste de beste lift vanuit het dorp naar boven te pakken. Nou dat heb ik geweten. Ik kwam uit op de laaggelegen zuidhelling pistes en bepaalde skiroutes daar, bijvoorbeeld de 241 (zie kaart), waren echt geen pretje voor de beentjes. Maar, gelukkig was daar op de tweede dag skigids Steffan waarmee ik op pad ging.
Skitochten Weiße Ring en Run of Fame
In Ski Arlberg is de bekendste skitocht de Run of Fame (80km), maar ik ben nog maar net met Steffan als hij al zegt dat we die in april niet kunnen skiën. Dit simpelweg omdat de sneeuwkwaliteit van diverse Run of Fame pistes niet optimaal is. Hierdoor redden we het sowieso niet om op tijd terug zijn. Als ik dit een keer wil doen, moet ik maar terug komen in januari.
Een andere bekende skitocht in het Arlberg gebied, startend vanaf Lech, is Die Weiße Ring. Deze 20km durende skitocht is een enorme aanrader, maar omdat ik graag ook wil weten hoe je van Lech naar Sankt Anton en van Sankt Anton naar Lech kan skien vraag ik of we een aangepaste skitocht kunnen skien, waarbij de focus ligt op fijne pistes, dus niet van die ijsvlaktes en of buckelpistes.
Steffan heeft wel een idee. We kunnen de helft van de Run of Fame, waarbij we skien over de beste en mooiste skipistes van Ski Arlberg, wel skien.
Van Lech naar Zürs
Iets over negen pakken we de Rüfikopf gondel naar boven. Waar in het dal van Lech nog maar weinig sneeuw te vinden is, is het op de top, op zo’n 2362 meter een sneeuwparadijs. In april is het hier dus nog volop winter. De eerste piste is de blauwe 180, die er in de ochtend echt perfect bijligt. Vanuit de blauwe 180 nemen we een ‘shortcut’, via het off-piste gebied om zo niet de sleeplift te hoeven pakken, naar de blauwe 183.
De velen skisporen geven duidelijk aan dat meer mensen geen zin hadden om de Schlafalp sleeplift te nemen. Dus ben je hier; volg gerust de skisporen. Hierna nemen we de Trittalp lift naar boven om vervolgens via de rode 125 en 124 en daarna de blauwe 123 naar Zürs te skien.
Van Zürs naar Stuben
Zürs staat om twee dingen bekend; het is het hoogste skidorp (1717 meter) van Ski Arlberg en de eerste sleeplift van Oostenrijk werd in 1937 hier gebouwd. Het wintersporttoerisme ontstond daarom ook in Zürs en niet, zoals veel mensen wel denken, in Lech.
Vanaf Zürs pakken we de Trittkopf 1 gondel naar boven. Steffan wijst ons naar de lift die naar het middelstation Trittkopf gaat. Als we naar Sankt Anton willen skien moeten we namelijk vanaf het middelstation de Flexbahn lift pakken. Pak je de andere lift ingang dan kom je uiteindelijk uit bij het bergstation van de Trittkopf en dan zit je, je begrijpt het al, verkeerd.
Leuk weetje is dat in 1937 bij het middelstation van de hedendaagse Trittkopf de eerste sleeplift van Oostenrijk uit kwam. We stappen daarom even uit om een kijkje te nemen. Daarnaast vertelt Steffan dat het gebied links, rechts en onder de Flexbahn een geliefd gebied is voor off-piste skiers. Wij gaan niet off-piste, maar nemen de Flexbahn richting Stuben en komen uit in Alpe Rauz. Vanwaar we met de Valfagehrbahn naar Sankt Anton am Arlberg gaan.
Van Stuben naar Sankt Anton
De Valfagehrbahn is vooral in het voorjaar een van mijn favoriete liften. Het uitzicht op de bomen, de bergen, de rotsen en zelfs op de weg is echt adembenemend.
Vanuit het bergstation van de Valfagehrbahn skien we via de blauwe 78,56 en 50 (dit is een deel van de bekende Weiße Rausch) in een keer door naar het dal van Sankt Anton.
Rendl, het vergeten deel skigebied van Sankt Anton
In het dal doen we onze ski’s uit om over te steken naar de Rendlbahn. Rendl wordt gezien als het buitenbeentje van Ski Arlberg. Doordat sommige liften wat zijn gedateerd trekken namelijk veel wintersporters naar andere gebieden in Ski Arlberg. Maar eerlijk is eerlijk zo’n tweepersoons stoeltjeslift heeft ook wel weer zijn charme. Daarnaast liggen de meeste Rendl pistes in de ochtend in de schaduw waardoor je begin van de middag hier heerlijk in het zonnetje kan skien.
Wanner we boven aankomen besluiten we we even snel een koffie bij Rendl Beach te doen om vervolgens via de blauwe 11 naar de Riffel I te skien. Ondanks dat de tweepersoonsstoeltjes lift met een slakkengang naar boven gaat is dit een van de favoriete skiliften van Steffan. Hij woont al jaren in deze regio en heeft het skigebied steeds meer zien veranderen. Het kan dan allemaal wel sneller gaan, maar in zo’n lift als deze ben je veel meer een met de natuur, is wat hij zegt. Gelijk heeft ‘ie zeker is wat ik denk.
Eenmaal boven aangekomen kunnen we in een keer via een heerlijke lange afdaling terug naar het dal skien. We nemen eerst de blauwe 14 om vervolgens via de blauwe 13 en rode 1 uit te komen in het dorp van Sankt Anton.
Van Sankt Anton naar Lech skien
Steffan heeft net als ik een hekel aan gondels. Als we aankomen in het dal van Sankt Anton nemen we daarom niet de Galzig (gondel), maar de Gampen (stoeltje) lift naar boven. Vanuit hier skien we via de rode 25 naar de Zammermoos lift om vervolgens na een klein stukje te skien uit te komen bij de Schindlergratbahn.
De Schindlergratbahn is een belangrijke liftverbinding voor skiers die van Sankt Anton naar Lech willen en daarom werd de iconische 3 persoonsstoeltjeslift (na 40 dienstjaren) in 2019 vervangen door een gondel. Het bergstation werd daarbij verlegd van 2583 meter (expert station) naar 2642 meter (familie/ top station).
Bij het dalstation kan je daarom vanaf 2019 kiezen om bij de expert of families in te stappen. De meeste skiers gaan ‘cool’ bij expert staan, maar heel eerlijk, veel verschil is er niet tussen de twee afdalingen. Staat er een rij bij expert dan adviseer ik om gewoon bij de families in te stappen. Scheelt je weer wachttijd!
Nadat we aangekomen zijn bij het topstation en even een foto hebben gemaakt skien we via de rode 85 richting het dal. De lunch is gepland bij de Balmalp in Zug/Lech, maar omdat we allemaal wel een beetje trek beginnen te krijgen maken we een korte snack en drink stop bij de Ulmer Hütte.
Na een almdudler en een snicker vervolgen we onze skiroute via de blauwe 100 (deze piste komt van de rode 85 van de top van de Schindlergratbahn en samen vormen ze een een aaneensluitende piste van maar liefst 9km lang) naar Alpe Rauz. Hier pakken we de Flexbahn weer terug richting Zürs.
Van Zürs naar Zug
In Zürs steken we over naar de Seekopf en de vernieuwde Madloch. Vooral de uitzichten vanuit de Madloch (zie foto hieronder) zijn prachtig. Nadat we uitgestapt zijn vertelt Steffan dat je vanuit hier via de 171 en 173 skiroute terug naar Lech kan skien. Maar, als we naar de Balmalp willen dan moeten we nog een stukje. Mijn vader heeft inmiddels redelijk pijn aan zijn benen (na een lange dag skien), maar ook hij zet door. ‘Als je ergens aan begint, dan moet je het ook afmaken’ lacht hij.
We vervolgens onze skitocht via de skiroute 170. Het is een prachtige afdaling naar het dal van Zug. Zug is de verborgen culinaire parel van Ski Arlberg. Je vind hier het authentieke Gasthaus Älpele (waar je in de winter heen gebracht wordt met een sneeuwscooter of paardenkoets) en het culinaire Rote Wand Chef’s Table.
Wij blijven niet in Zug, maar pakken de Zugerberg gondel naar boven. En daar, na vijf en half uur skien is dan eindelijk de meest iconische lunch plek op de piste van Lech am Arlberg, Balmalp. Als we aan komen lopen is het volle bak. Het is een gezellige bedoeling, maar door de drukte zie ik het al gebeuren dat we geen tafel meer krijgen. Gelukkig bemachtig ik snel, pal in de zon, een tafel, met jawel, uitzicht op de witte besneeuwde bergen.
De menukaart van Balmalp is zeer uitgebreid, van pizza’s tot Oostenrijkse klassiekers. Steffan adviseert om een wokgerecht te bestellen. Misschien niet zo’n typisch Oostenrijks gerecht, maar wel de specialiteit van de Balmalp. Ik kies uiteindelijk voor een wok met garnalen en die gaat er, na een hele dag skien, goed in.
De tijd vliegt voorbij en rond de klok van half 4 adviseert Steffan toch om terug te skien. De zon schijnt nog flink, wat heerlijk is, maar dat betekent ook dat de piste en sneeuwkwaliteit minder wordt. Wanneer we eenmaal de skies weer aan hebben pakken we de Balmengrat sleeplift om vervolgens in een tour via de blauwe 200 naar beneden te skien.
Met de Bergbahnen gondel terug naar Lech
Hoe lager we komen hoe slechter de sneeuw wordt en daarom besluiten we in Oberlech de Bergbahnen Oberlech gondel naar beneden te pakken. Het ski avontuur met Steffan, waar we met uitzondering van Warth – Schröcken en Sonnenkopf bijna alle subgebieden van Ski Arlberg hebben gezien, zit erop.
Bovenstaande skitocht is echt een aanrader in het voorjaar, maar gedurende het hoogseizoen ook zeker prachtig om te skien. Volgend seizoen hoop ik in januari terug te gaan naar Ski Arlberg om dan eindelijk eens die bekende Run of Fame te skien. Het Ski Arlberg avontuur wordt dus zeker vervolgd!
Heb je nog vragen, over een wintersport naar Ski Arlberg of over deze skitocht, na het lezen van dit artikel / deze blog? Stel ze gerust hieronder in de reacties. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.