Overleven als introvert in een extraverte wereld

“Als je zo door blijft gaan, dan blijf je extraverte mensen aantrekken en blijf je jezelf opbranden,” zegt ze tegen me, terwijl we in een veel te drukke, hippe tent in Marbella aan het eten zijn. Ik knik instemmend, wetende dat ze gelijk heeft. Ik voel namelijk mijn hele lichaam schreeuwen dat ik mijn introverte grens al lang overschreden ben. Maar een dansje met een drankje op kan ik nog wel maken.

Als je me een paar jaar geleden had gevraagd of ik extravert of introvert ben, zou ik zonder twijfel “extravert” hebben geantwoord.

Het leek mij allemaal moeiteloos af te gaan

Ik reisde van hot naar her, leek altijd ‘aan’ te staan, en was overal aanwezig. Het leek mij allemaal moeiteloos af te gaan.

“Pas maar op dat je geen burn-out krijgt, je doet zo veel,” waarschuwde mijn neef me ooit. Maar nee, dat was echt niet aan de orde, dacht ik destijds. Ik haalde juist energie uit mijn drukke leven, uit het reizen en de constante activiteit.

Of onderdrukte ik stiekem iets en rende ik daarvoor weg?

Toen ik een paar jaar geleden last begon te krijgen van benauwdheid rinkelde er niet meteen een belletje. Totdat het op een gegeven moment zo ernstig werd dat ik soms zelfs naar adem moest happen.

Mijn benauwdheid werd zo ernstig dat ik soms naar adem moest happen

Mensen in mijn omgeving dachten dat ik flink rookte of ziek was en dat is natuurlijk niet prettig om te horen. Dus om maar niet te hoesten bij anderen drukte ik het nog meer ongemakkelijke gevoelens weg. Dat hield ik dan even vol, maar als ik dan langer met iemand was begon het toch weer op te vallen. “Zou je niet eens naar de dokter gaan?” vroegen zowel mijn ouders als vrienden bezorgd. “Dit klinkt echt niet goed.”

Na een bezoek aan de dokter, een rekening van 150 euro en een pufje werd ik zonder oplossing naar huis gestuurd

Na een bezoek aan de dokter, een rekening van 150 euro en een pufje werd ik niet veel wijzer en eigenlijk zonder oplossing naar huis gestuurd. Het duurde dan ook nog een paar jaar voordat ik tijdens mijn 8,5 maanden durende verblijf in Zuid-Spanje zelf ontdekte dat mijn ademhalingsproblemen, hoesten en benauwdheid te maken hadden met mijn omgeving en mijn levensstijl.

Wanneer mensen te druk waren om me heen, te hoge verwachtingen van me hadden (als ik vooral die verwachtingen allemaal van mijzelf had) of als alles te snel ging, raakte ik benauwd (en soms ook in paniek).

In plaats van weg te gaan uit die overweldigende situaties, bleef ik en gaf ik mezelf de schuld. “Kom op, Chloe, stel je niet zo aan. Het is hier hartstikke gezellig met al die mensen, jij kan dit! Zet je er gewoon overheen.”

In onze maatschappij worden dingen als gezellig en makkelijk beschouwd die voor extraverte mensen als gezellig en makkelijk worden ervaren

In onze maatschappij worden dingen als gezellig en makkelijk beschouwd die voor extraverte mensen als gezellig en makkelijk worden ervaren. Zij zijn het, die houden van smalltalk, iets waar ik een hekel aan heb. Zij handelen snel en denken daarna pas (en maken daardoor vaak honderd keer dezelfde fout – sorry moest dit even zeggen). Ze werken graag samen met anderen en laten hun mening luid en duidelijk horen.

Wie me online kent, denkt waarschijnlijk dat ik extravert ben. Ik praat graag, schroom niet om het podium te pakken (zolang ik er iets vanaf weet), en voer gemakkelijk gesprekken met anderen.

Maar omdat ik in wezen introvert ben en mijn energie oplaad wanneer ik alleen ben, moet ik niet voortdurend omringd zijn door mensen. Dat put me namelijk volledig uit, en dat besef drong weer tot me door tijdens deze reis.

De eerste dagen, bij mijn fijne plek in de dome, in de natuur kwam ik helemaal tot rust. Ik voelde me echt enorm ontspannen en het lukte mij om zelfs op reis content te creëren (wat ik tussen heel veel mensen heel moeilijk vind).

Lees meer over slapen op deze prachtige plek in Zuid Spanje hier

In Marbella, veranderde alles. Omdat ik zo gewend ben geraakt aan een drukke levensstijl, de feestjes en het snelle leven kan ik er in principe makkelijk in meegaan en dat is ook wat ik deed.

Toen een vriendin van mijn moeder (die mij echt al jarenlang kent, maar nu pas echt zag hoe ik eigenlijk diep van binnen wil zijn) me in die hippe tent zei: “Jij bent introvert, hè?” werd ik wakker geschud. Ik weet stiekem al lang dat ik hou van rust, zijn en minder. En dat alcohol niet perse positief effect heeft (ja in de avond, maar de dag erna betaal ik de rekening).

Begrijp me niet verkeerd, ik houd van feestjes en gesprekken, maar als mijn energie op is, wil ik eigenlijk gewoon naar huis. En daar gaat het vaak mis.

Ik wil mij namelijk meten aan de extravert, die energie krijgt als hij of zij met mensen is

Ik wil mij namelijk meten aan de extravert, die energie krijgt als hij of zij met mensen is. En als je met een extravert op pad bent (en geloof mij, ik heb er aardig wat om mij heen) dan wil je eigenlijk niet afhaken, want dan voel ik mij saai, en of een spelbreker. ‘Kom Chloe, het is toch gezellig, doe even mee’ is wat ik zo vaak te horen heb gekregen. Maar op dit soort momenten is vaak mijn sociale batterij allang op (ik ben dan uitgecheckt).

Ik was zwaar over mijn grens heen gegaan in Marbella

Eenmaal in Tarifa aangekomen, maakte ik wederom een fout. Ik was zwaar over mijn grens heen gegaan in Marbella (en begrijp mij niet verkeerd, dit doe je uiteindelijk zelf, het is natuurlijk de key om dit ook aan je extraverte vrienden te communiceren) en had rust nodig.

Het beste wat ik had kunnen doen is een rustige plek opzoeken, maar wat deed ik (omdat ik niet ‘saai’ alleen wilde zijn)? Ik ging naar een druk strand vol met kites en mensen. Tot overmaat van ramp begon ook nog luidruchtige band die versterkt werd door een enorme speaker te spelen.

Het zag er allemaal gezellig uit, maar dat voelde voor totaal niet zo. De tranen sprongen mij in de ogen, waarom voelde ik mijzelf zo?

Voor mij als introvert is alleen zijn juist de oplossing

Voorheen zou ik op zo’n moment nog verder van mijzelf weg rennen. Een nieuwe groep opzoeken, om maar niet ‘alleen’ te hoeven zijn. Want ‘alleen’ dat is toch eenzaam. Maar daar maken extraverten een denkfout. Voor mij als introvert is alleen zijn juist de oplossing.

Ik onderdrukte het gevoel dat ik eigenlijk introvert ben

Jarenlang onderdrukte ik het gevoel dat ik eigenlijk introvert ben. Vooral als mensen om je heen blijven zeggen hoe leuk festivals zijn, hoe leuk het is in groepen en mij er zelfs soms van gingen overtuigen dat het vast iets is wat ik even moest oplossen (als dat dan opgelost was, zou ik het ook wel leuk vinden, net als hen)!

Hierdoor wenste ik jarenlang dat ik ook als een extravert kon functioneren in groepen, lachen om onzin, praten over koetjes en kalfjes en het leven door een eenvoudige bril kan bekijken. Maar stiekem kostte dat mijn gezondheid.

Nu lig ik hier bij een zwembad in Tarifa, omringd door precies negen andere mensen. Op de achtergrond klinkt rustige Spaanse muziek, en het kabbelende geluid van het zwembadwater brengt me tot rust.

Misschien is dit niet de meest spectaculaire plek, en velen zouden het hier misschien saai vinden, maar dat boeit mij geen snars meer. Want als ik echt eerlijk ben tegen mezelf, voel ik me hier als introvert op mijn best en dat is wat het belangrijkste is.

Hieronder deel ik met liefde nog even wat introverte en extraverte eigenschappen.

Extraverte eigenschappen:

• Houdt van drukte en gezelschap.
• Handelt snel en denkt achteraf.
• Geniet van feestjes en groepsactiviteiten.
• Houdt van smalltalk en oppervlakkige gesprekken.
• Laat hun mening luid en duidelijk horen.

Introverte eigenschappen:

• Laadt op door alleen te zijn.
• Geeft de voorkeur aan diepe gesprekken boven smalltalk.
• Kan overweldigd raken door te veel sociale interactie.
• Denkt vaak eerst na voordat ze handelen.
• Heeft tijd nodig voor zelfreflectie en rust.

Omdat ik geloof dat meer mensen zich soms als extraverten voordoen terwijl ze diep van binnen introvert zijn, schrijf ik dit verhaal.

Ik wil af van het stigma dat je als introvert saai en verlegen bent

Ik wil af van het stigma dat je als introvert saai en verlegen bent, want dat is niet waar. Ik zeg immers ook niet tegen een extravert dat zijn of haar oppervlakkigheid zonder diepgang totaal niks toevoegt in deze wereld.

Laten we ieders eigenschappen respecteren. Onthoud dat zowel introvertie als extravertie waardevol kan zijn.

En voel je je niet op je gemak bij de ander, geef dan aan wat je dwarszit. Communiceren is de sleutel! Ook communiceren en eerlijk zijn naar jezelf. Je kan liegen tegen je mind, maar uiteindelijk zou je lichaam toch protesteren en geloof mij, dat is niet wat je wilt.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel / deze blog? Stel ze gerust hieronder in de reacties. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.