Hoe India mijn leven en kijk op de wereld veranderde

Al een aantal weken denk ik erover na om dit verhaal op te schrijven, maar steeds komt het er niet van. Ik was constant onderweg, leefde zoals gewoonlijk in een sneltreinvaart en dat was precies wat ik na India niet meer wilde. India is een land welke mij aan het denken heeft gezet, mij ergens heeft geleerd om in het nu te leven, niet constant aan te willen staan en meer te genieten van ieder klein moment die het leven biedt. Ik heb al een aantal artikelen over verschillende delen van India geschreven, maar omdat ik denk dat heel veel mensen nog onwetend zijn over dit land, heb ik besloten toch nog een extra verhaal vanuit mijn kant met jullie te delen.

india

De vriendelijkheid van India

Een paar maanden geleden werd ik uitgenodigd om India te bezoeken. Eerst vond ik het nog wat eng, want eerlijk is eerlijk je hoort altijd van die rare verhalen over dit land. Moet ik dan wel gaan, is het wel safe? Waren de eerste vragen die door mijn hoofd spookte. Laten we meteen een klein fabeltje uit de lucht helpen. India is een veilig land, er is geen oorlog, maar je moet natuurlijk wel oppassen. Het is niet de bedoeling dat je zoals in Europese landen schaars gekleed over straat loopt, maar als je je aan de kledingvoorschriften houdt is er niks aan de hand. Ik reisde met een mannelijke fotograaf en heb mij echt geen moment onveilig gevoeld. Overal werd ik juist enorm vriendelijk en hartelijk ontvangen.

india

india

Zie je mij hierboven cricket spelen, terwijl ik nog een tas om mijn arm heb? Deze foto’s zijn genomen tijdens de tweede dag in Mumbai. Ik was moe en een beetje (te) panisch oplettend op mijn spullen. Je weet totaal niet wat je kan verwachten en je hebt ergens toch een vooroordeel. In het begin was ik constant extra alert op mijn spullen, durfde ik bijna niet de camera uit mijn tas te halen of überhaupt mijn tas op de grond neer te zetten. Na een paar dagen kwam ik erachter dat dit nergens voor nodig was. Ja tuurlijk, je moet opletten (zoals in ieder land), maar ik heb geen moment het gevoel gehad dat ze ons wilde omsingelen, wilde beroven of whatever. Iedereen was juist enorm hartelijk en wilde ons helpen met onze reis.

Lees ook:  Ik voelde tranen van angst voordat ik in de Indiase nachtbus stapte.

Een fantastische ontmoeting in Jodhpur

Zo ook in Jodhpur waar wij Deepak ontmoette. Deze Indiase jongen van 15 jaar oud zag ons modderen met de weg en besloot de weg te wijzen naar het beste uitkijkpunt van de stad. Via kleine straatjes liepen we in de bloedhitte naar boven en er leek geen eind aan te komen. Steeds maar weer zei hij “you are my friends”. Uiteindelijk kwamen we op een prachtig punt en vertelde hij ons over zijn verzameling van buitenlandse munten. Meteen keek ik of ik een euro in mijn zak had, maar het enige wat ik had was een briefje van vijf euro. Ik wist hoeveel geld dit voor hem moest zijn, maar besloot het toch te geven voor alle hulp. Zonder hem waren we immers nooit op dit uitkijkpunt gekomen.

Een paar dagen later bezochten we een dorpje op het platteland van Rajasthan. India is ingedeeld in een kastensysteem en dit dorpje stamt uit de laagste kaste. In dit dorp leven ze zonder enige Westerse voorzieningen en geheel zelfvoorzienend. Pas sinds een jaar hebben ze hun eigen waterpomp, iets waar ze tot voor kort nog ver voor moesten lopen. Ze hebben geen smartphone, Instagram, Youtube, TV of whatever en misschien zou je dan denken dat deze mensen ontevreden zijn over het leven. Niks is minder waar, juist zij met zo weinig, leven zo gelukkig samen en ontvingen ons met open armen.

Toen we in het dorp aankwamen lieten ze ons met trots hun woongebied zien en vertelde ze over hun gewoontes. Na een rondleiding sprong ik nog snel even op de fiets en liet ik, omdat ik hun dorp gefilmd had, ook nog even mijn Youtube kanaal zien. Ik vertelde de meiden uit het dorp dat het stukje film wat ik had opgenomen op dit medium te zien zou zijn. Stiekem wetende dat ze het misschien nooit zelf zouden zien. Deze ervaring was fantastisch, maar ergens ook emotioneel. Op de terugweg naar het hotel begon ik te huilen. Het deed mij opnieuw beseffen dat niet de materialistische dingen of geld er toe doen, maar juist familie, vrienden en gelukkige momenten.

Geluk en tranen in Rajasthan

Ik stelde mijzelf de vraag waarom zoveel mensen in ontwikkelde landen enorm ontevreden zijn met het leven. Maar ook in de blogger-vloggers wereld waar ik in zit, zie ik dagelijks ontevredenheid en afgunst voorbij komen. Het ellebogen werk, het achter de rug om praten maar in het gezicht leuk doen, het nooit andere willen helpen of de alleen maar voor eigen succes willen gaan mentaliteit zijn dingen waar ik mij nu constant aan stoor. Meer en meer ben ik door India gaan beseffen dat het anders kan. Dat wij allemaal anders kunnen zijn. Leer te beseffen en te waarderen wat je hebt, heb respect voor elkaar en geniet van ieder klein moment.

Lees ook:  Stedentrip Mumbai: de leukste tips voor 2 dagen

Na India heb ik besloten om meer van dit soort reizen voor mijn website te gaan maken. Ik wil juist naar landen waar niet iedereen heen gaat. Juist de landen bezoeken, waar mensen nu van denken, huh ga je daar heen? En ja, ik ken de uitspraak massa is kassa en ik moet ook mijn brood verdienen. Maar ik heb later als ik oud ben liever een doos vol met (reis) verhalen en ervaring dan een doos vol met goodies en spullen.

Lees alle artikelen over reizen naar India 

Chloë Sterk

Chloe (34) besloot na zes jaar haar fashionblog Fashionista Chloe aan de wilgen te hangen en het platform Daily Nonsense op te richten. Ze houdt enorm van reizen en wil op een gegeven moment naar Spanje verhuizen. Op dit moment woont ze nog in een knusse studio in Amsterdam en probeert daar een gezonde balans in de welbekende rat race te vinden.

12 Reacties

Reageer ook

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

  1. Amen, ik ben dit zó met jou eens! Het is juist mooi om zulke reizen te maken, en zoals je zegt, ze geven je een hele andere kijk op het leven. En alhoewel deze artikelen ook bij mij iets minder populair zijn dan de artikelen over bekende bestemmingen, blijf ik opzoek naar de bijzondere pareltjes. Omdat dit zoveel meer voldoening geeft <3 Tof dat jij ook voor jezelf durft te kiezen!

    1. Bedankt voor je lieve reactie Linda! Goed om te horen dat je het met mij eens bent. Het is soms inderdaad last om over te soort dingen te schrijven, omdat ze minder populair zijn. Gewoon blijven gaan en doen en nogmaals thanks voor je reactie XX

  2. Heel mooi om te lezen!
    Ik ben 7 jaar geleden, op mijn 22e voor het eerst naar India gegaan en heb er uiteindelijk 9 maanden gewoond en ben 4 jaar alchter elkaar in dit prachtige lang geweest. Heel herkenbaar wat je schrijft en wat je gevoel is, dat heb ik namelijk ook allemaal doorlopen. Mooi he, wat een land ge kan geven! Ik heb er zelfs een handje vol goede Indiase vrienden en vriendinnen aan over gehouden. Een vriendin zie ik zelfs elk jaar

    1. Hi meis! Ah ging je alleen, waar ik benieuwd naar ben vond je het niet eng om alleen daar te zijn? Ik reisde met een man en dat vond ik toch net wat fijner. Waar ben je allemaal geweest? Ben benieuwd naar jouw verhalen. Liefs X

  3. Top Chloe! Mijn dochter heeft 5 maanden in India gewoond ivm een onderzoek voor haar Masterscriptie en kwam met soirtgelijke ervaringen terug. Een echte verrijking van je leven denk ik.
    Bedankt voor je verhaal
    Lieve groet,
    Maria