Ik scroll over mijn tijdlijn en zie een oude bekende als “vriend suggestie” staan. Ik klik en beland op zijn pagina. Rechtsboven in spot ik het blokje ‘vriend toevoegen’. Wij zijn geen vrienden meer? Ik pak mijn telefoon en open whatsapp. Nog geen minuut later is het bericht met de tekst “jij dacht ik wis chloe gewoon ;-)?” en een printscreen van zijn Facebook pagina verzonden. Hij begint meteen te typen. “Nou dat was ik niet, maar mijn nieuwe vriendin. We waren iets aan het terugzoeken in Facebook Messenger en toen ontdekte ze een gesprek”. Ik zucht even, omdat ik nu al weet waar dit naar toe gaat. “ja en?” typ ik. “Nou, in dat gesprek vroeg een vriend aan mij of je die avond was blijven slapen. Daar was ze natuurlijk niet zo blij mee. Ik heb namelijk altijd gezegd dat er nooit iets tussen ons gebeurd is”.
Ik zucht en ik vraag mij oprecht af waarom mannen altijd kiezen voor verzwijgen in plaats van eerlijkheid. “Waarom heb je het in vredesnaam verzwegen, iedereen maar ook letterlijk iedereen in jouw omgeving weet toch dat er een aantal keer iets gebeurd is tussen ons? En daarnaast het is verleden tijd”. Hij typt weer. “Ja daar heb je gelijk in Chloetje, maakt ook verder niks uit, alles onder controle”. De eerste gedachte die meteen in mij oppopt is: LEUGENAAR!
Mannen en verzwijgen. Vrouwen en jaloezie. Twee dingen die regelmatig boven komen in de bekende liefdes cycles. Maar waarom? Aangezien ik de laatste tijd ook mannelijke lezers trek; mannen deze is speciaal voor jullie. Want jullie geven wel altijd de vrouwen de schuld dat ze oh zo jaloers zijn, maar ontstaat een deel van deze jaloezie niet omdat jullie mannen regelmatig dingen achterhouden?
Maar wacht er is ook nog zo iets als monogamie
Ok, even terug naar de basis. In mijn vorige liefdescolumn sprak ik over het feit dat we allemaal graag lief gevonden willen worden. We willen aandacht, knuffels, kusjes en vinden het fijn om iemand te vinden die trots op ons is. Het klinkt allemaal zo makkelijk en fijn, maar wacht dan is er ook nog zo iets als monogamie.
Monogamie; een situatie van het aangaan van een verbinding uit liefde met één persoon, zoals Wikipedia het zo mooi omschrijft. Waar je vroeger gewoon deze verbintenis aanging met het leukste meisje uit je dorp en totaal geen idee had welke hot chicks er in de rest van de wereld rondliepen is dat anno 2018 wel anders. De keuze is door alle datingapps reuze.
Met wie ga je dan in vredesnaam die verbintenis aan en kies je dan wel voor de goede? Wie weet komt er volgende week nog wel een leukere voorbij? Help! En voordat je het doorhebt komt daar opeens angst om de hoek kijken. Bindingsangst. Angst om voor de verkeerde te kiezen. Angst om in een sleur te vallen. Angst om niet meer iedere vrijdag met je maten te kunnen gaan zuipen in de kroeg. Angst om al je zuurverdiende vakantiedagen alleen met haar te moeten besteden, terwijl je ook graag nog met een goede vriend die ene reis wilt maken. Het is niet dat je haar niet leuk genoeg vindt, je hebt gewoon duidelijk andere behoeftes.
Wake up call, het woord “details” komt bij mannen niet voor in hun woordenboek
Over het algemeen hebben mannen meer vrijheid nodig. Ze willen regelmatig nog met hun vrienden op stap, terwijl vrouwen het liefst alles met hun mannetje willen doen. Noem sommige vrouwen claimie, klampie of klefie. Ach weetje, het is gewoon wat het is. Je kunt je natuurlijk wel voorstellen dat door deze verschillen een relatie tussen man en vrouw niet altijd even goed verloopt.
Als een vrouw haar ex tegen is gekomen kan ze tot in de detail beschrijven. Ze vertelt waar ze hem tegen kwam, wat hij aan had, wat hij zei en wat er is gebeurt. Vrouwen geven details en dat willen ze ook graag van een man. Wake up call, het woord details komt bij mannen niet voor in hun woordenboek. Een man is bij voorbaat al bang dat er gezeur komt en gaat het liever uit de weg. De man draait graag om de brij heen en kiest verzwijgen boven eerlijkheid. Ook al is er niks gebeurt, beter dat zijn nieuwe liefde niet weet dat hij zijn eerste liefje is tegen gekomen en dat ze elkaar even intiem vriendschappelijk hebben geknuffeld. Want hey, wat niet weet, wat niet deert?
Ik heb hier geen onderzoek naar gedaan, maar uit zowel mijn eigen ervaring als die van mijn vriendinnen kan ik een ding zeggen. Mannen vinden het maar al te lastig om een vrouw te kwetsen.
Maar waar ligt dat nou precies dan aan? Moet een vrouw de man meer loslaten, vaker de ruimte geven, niet altijd maar de figuurlijke FBI gaan uithangen als hij een keer op stap is geweest en hem eigenlijk altijd maar op zijn mooie grote blauwe ogen geloven. Of moet een man niet altijd om alles heen draaien en haar gewoon de waarheid vertellen als ze hierna vraagt. Hoe kwetsend die ook soms kan zijn?
Mannen vinden het maar al te lastig om een vrouw te kwetsen, terwijl een vrouw het liefst voor FBI speelt.
Weetje, ik hou van jullie mannen. Ik begrijp jullie. Ik als einzelgänger begrijp dat je als man soms lucht wilt. Leuk met je vriendinnetje/scharrel of whatever wilt zijn, maar soms ook gewoon helemaal de beest wilt uithangen zonder haar. Maar zeg gewoon eerlijk wie je tegen bent gekomen in de kroeg, vertel eerlijk als je er een keer het bed mee hebt gedeeld of vertel dat je net voor jullie eerste date 24/7 met haar whatsapp conversatie had.
Want is het niet enorm menselijk dat je soms een enorm lekkerwijf of hottie tegenkomt, stiekem over dingen fantaseert, maar dat je dondergoed weet dat je nieuwste vlam de leukste persoon op aarde is en je die waarschijnlijk nooit wilt bedriegen.
En nu even terug naar vrouwen en jaloezie. Ik vind jaloerse vrouwen enorm irritant. Regelmatig zeg ik dan ook tegen een vrouw; “weetje, jaloers zijn heeft geen zin. Als hij het wilt dan doet hij het toch wel’. Je kunt dan wel die vrouw, omdat ze met je vent staat boos aankijken, je liefje aan een figuurlijk touw leggen, of hem verbieden om met dat ene meisje om te gaan. Maar heeft het zin? Lost het dingen op? Is communiceren met elkaar niet een veel betere oplossing?
Ik snap dat het vanuit mijn kant een beetje cru is om in dit artikel alle mannen over een kam te scheren. Nogmaals ik hou van jullie mannen, ik zou soms ook gestoord worden van een panische chick die bij iedere stap die je maakt denkt dat je met een ander in bed ligt. Maar zouden vrouwen niet iets relaxer worden als mannen vaker de waarheid spreken? Eerlijkheid duurt uiteindelijk toch het langst? En als je dan met die eerlijkheid jouw vriendin/scharrel of whatever verliest dan kan ik je een hart onder de riem steken. Op ieder potje past een deksel en dit was dan waarschijnlijk net niet jouw deksel. Next in line please…
