Terwijl ik met een schuin oog naar het journaal kijk hoor ik de nieuwslezer iets zeggen over de “millennial” en hun zware leventje. De millennial zou idealistisch en ambitieus zijn en denkt persoonlijk de wereld te kunnen verbeteren. Daarnaast kunnen ze niets hebben en vallen ze met bosjes om in een burnout. De journalist, overduidelijk eentje uit de genaratie babyboomer, vertelt het bijna met een lach. Met grote vraagtekens staar ik naar de tv en de enige vraag die ik mijzelf stel is: zijn wij , de millennials, echt zoals overal wordt omschreven?
Wanneer ik met mijn millennial leeftijdgenoten praat over de generatie ná ons, generatie Z, vinden we ze eigenlijk allemaal verwend, te gefocust op hun telefoon en enorm bijdehand. Generatie Z is het daar natuurlijk niet mee eens. Ondanks dat, blijft het voor ons, millennials, makkelijk om hierover te klagen. Net zoals het voor de babyboomer makkelijk is om over de millennial te klagen. Want hey, vroeger was alles beter.
Hoe wij, millennials, nu worden neergezet lijkt een gevolg van hoe wij zijn opgegroeid. Zijn wij idealistisch? Ja zeker! Dagelijks worden we op social media geconfronteerd met succesverhalen en positieve veranderingen van mensen zoals jij en ik. Als hij het kan, kan ik het ook? Ok, natuurlijk weet ik ook wel dat het niet zo werkt. Maar toch. Ik blijf het persoonlijk best fijn vinden om die power van je idealen nastreven te voelen.
Ambitieus zijn? Dat móet tegenwoordig bijna wel. Ik weet nog goed toen ik begon met solliciteren naar een echte grote-mensen-baan. Vol goede moed klapte ik mijn laptop open opzoek naar vacatures. Nog geen tien minuten later klapte ik mijn laptop van schrik weer dicht. Voor een startersfuncties wordt momenteel 5 jaar werkervaring en vier behaalde masters verwacht. Oh en als je ouder bent dan 30, dan kun je het wel vergeten. Dit is misschien overdreven, maar de lat wordt voor starters op de arbeidsmarkt enorm hoog gelegd en dat kan soms frusterend werken. Onder andere hierdoor is de hoeveelheid millennials met een burn-out fors gegroeid.
Denken we door social media dat het gras altijd groener is aan de overkant?
Maar er is nog iets. Niet alleen anderen leggen die lat te hoog, nee ook de millennial heeft torenhoge verwachtingen van zichzelf. Eerlijk? Ook ik ben redelijk perfectionistisch. Ik ben nooit 100% tevreden en kan niet echt goed genieten van behaalde resultaten. Waar ligt dat dan aan? Is social media hier mede de oorzaak van? Denken we door social media dat het gras altijd groener is aan de overkant?
Door het perfecte geschetste social beeld heb ik zelf soms het gevoel dat je zonder perfectie niet mee telt. En natúúrlijk heb je zelf de keuze om je door social media gek te laten maken. Maar toch, kun je nog wel gelukkig zijn zonder al deze perfecte aspecten? Is dit de reden dat wij, millenials, er alles aan om dat fantastische leven te krijgen? Mijn mening? Ik noem het eerder living on the edge. Je pusht jezelf tot het randje om er er uiteindelijk bij te kunnen horen. Maar is dit haalbaar? Of zullen we vroeg of laat allemaal falen?
Als ik naar mijzelf kijk kan ik van het rijtje idealistisch, ambitieus en wereldverbeteraar alle drie wel aankruizen. Ik ben in zekere zin behoorlijk idealistisch en stiekem vind ik dat heerlijk. Ik bouw graag luchtkastelen om ze vervolgens aan te passen naar een realistisch kasteel. Als ik alleen maar realistisch ga nadenken, verlies ik toch echt wel de passie.
Vroeger was vast alles beter, maar ik ben blij dat ik nu leef.
Waarom in beperkingen denken alsof zoveel mogelijk is? Als een echte millennial jaag ik mijn ambities na en heb ik mij, samen met mijn vriend, ingeschreven bij de Kamer van Koophandel om straks het recreatiebedrijf van mijn schoonouders te gaan runnen.
Om een lang verhaal kort te maken. Ergens blijven we denk ik altijd zeuren op wat andere generaties doen. Tijden veranderen en zo ook generaties. De een groeit op in een economische crisis, de andere in enorme welvaart. Logisch dat je levensidealen en prioriteiten dan anders zijn. Vroeger was vast alles beter, maar ik ben blij dat ik nu leef. Ik ben heel erg benieuwd hoe jij hierover denkt! Laat je het weten in een comment?