Soms denk ik dat de ideeën in m’n hoofd niet bedoeld zijn om naar buiten te treden. Dat ik ze gewoon moet erkennen. Dat ik heel zachtjes tegen ze moet fluisteren wanneer ze zich aandienen: ‘je mag er zijn idee, en ga nu maar weer verder’ om ze vervolgens lekker los te laten.
Een rondreis door Europa om een heel album te schrijven mét onze dochter van net twee. What was I thinking? En nu het allemaal steeds dichterbij komt begin ik ernstig te twijfelen aan mijn eigen gezonde verstand.
Het begin van een idee is altijd het makkelijkst
Het begin van een idee is altijd het makkelijkst. Natuurlijk, want alles is nog mogelijk. Als magie popte het in mijn hoofd op. Ik weet nog precies wanneer het gebeurde. Het was tijdens een wandeling met mijn lief. We waren net drie maanden ouders van een prachtige dochter. Mijn schoonmoeder kwam even oppassen zodat wij, voor de eerste keer, even met z’n tweeën naar buiten konden.
Vermoeid liepen we door de buurt. Af en toe checkte ik m’n borsten om te kijken of ze geen melk lekten. Het enige waar ik aan kon denken was zij. En als ik even niet aan haar dacht was ik bezig met de littekens in mijn vagina. Tot dat moment dus.
Dat moment waarop ik tegen hem zei: ‘hee, waarom gaan we niet reizen?’ Hij dacht waarschijnlijk dat het door de hormonen kwam. Lief als hij was ging hij er in mee. ‘Ja, waarom ook niet’, zei hij, ‘laten we het onderzoeken’. Iets wat hij vaker zegt wanneer ik weer eens met een idee op de proppen kom.
Hij kreeg steeds meer handigheid in mijn eindeloze stroom van ideeën
De tijd heeft hem inmiddels geleerd dat dat de beste reactie is. Vroeger, toen we elkaar nog niet zo lang kende, ging hij er tegen in. Wanneer ik voorstelde om het hele huis vol met planten te hangen, vroeg hij hoe ik dat dan voor me zag. Of toen ik naar Afrika wilde om daar muzieklessen te geven aan weeskinderen vroeg hij hoe ik dat dan wilde doen met m’n werk. Maar hij kreeg steeds meer handigheid in mijn eindeloze stroom van ideeën.
Op een dag besloot ik dat ik Perfomance Artist wilde worden. Ik had een geweldig plan. Door aan een rek te hangen tot ik niet meer kon, met onderaan het rek een spijkerbed, wilde ik mijzelf uitdagen.
‘Zal ik dat rek voor je maken?’, vroeg hij enthousiast. Twee dagen later was er een rek. Ik kwam er alleen vrij snel achter dat ik geboren ben met absolute kippenkracht. Ik kon mezelf nog geen drie seconden vasthouden. We hebben gehuild van het lachen. Het rek heeft nog een half jaar bij ons op de gang gestaan.
Zo vlug als ideeën bij mij opkomen, gaan ze ook weer. Zo ook, na die wandeling. We werden namelijk weer volledig ondergedompeld in het prille ouderschap. Het idee verdween. Tot het acht maanden geleden plots weer ter sprake kwam. Want, waarom gaan we eigenlijk geen album schrijven tijdens onze reis? Hoe meer we erover praatten, hoe enthousiaster we werden.
Lees ook het interview met Frederike en Ward over Het DNA van Oost: INKT brengt door ‘Het DNA van Oost’ nieuwe muziek uit
Het gaat nu toch echt gebeuren, die reis
En daar zit ik dan, bij de Coffee Company dit verhaal te tikken. Het gaat nu toch echt gebeuren, die reis. Soms had ik gewild dat hij zich had verzet. Dat hij net zoals vroeger met zijn kritische vragen zou komen.
Want eerlijk de voorbereidingen gaan stroef en het is zeker niet makkelijk. De grote uitdaging van dit hele project is geld. Of eigenlijk het gebrek er aan. We hebben een klein spaarpotje dat we willen gebruiken voor noodgevallen en voor de rest zijn we volledig afhankelijk van subsidies en fondsen.
Maar het goede nieuws is dat er al een subsidie is toegekend. Het slechte nieuws daarentegen is dat we nog altijd geen camper hebben kunnen vinden. Weer maakt geld (budget) het ons lastig.
Gisterenavond lag ik in bed en voelde de tranen komen. Het was een gevoel dat je hele keel samenknijpt. Er is geen ademoefening op de hele wereld die dat dan nog kan stoppen. Zachtjes liet ik de tranendouche over me heen komen. Ineens voelde ik zijn hand in m’n zij en hij kroop tegen mij aan.
‘Het komt goed, lief, we vinden wel een manier. Ik geloof er in’. En dat waren precies de woorden die ik moest horen. Wij en geloven gaan verder dan geld. Kom maar op ideeën, ik lust jullie rauw…
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel / deze blog? Stel ze gerust hieronder in de reacties. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook, Instagram en TikTok.
