Ik zit op de tram naar huis te wachten. Met een glimlach geniet ik na van het fijne etentje dat ik net achter de rug heb. Als ik zie dat mijn tram nog 10 minuten op zich laat wachten, pak ik uit automatisme mijn telefoon. Ik scroll wat door mijn scherm heen, op zoek naar de bekende social media icoontjes. Na even zoeken, realiseer ik me dat de apps niet meer op mijn telefoon staan. Ik twijfel even om in de internetbrowser naar een van de social mediasites te gaan, maar bedenk me op het laatste moment en druk op Spotify. Met mijn instrumentale filmmuziek-lijst in mijn oren en mijn telefoon in mijn zak, wacht ik rustig tot de tram er is.
Het is al ruim een jaar geleden dat ik het artikel over mijn burn-out schreef. (wil je weten wat een burn-out is en hoe een burn-out voelt? Lees dan het artikel: Een burn-out werkt als een slangenbeet: langzaam maar zeker raak je verlamd, tot je niets meer kunt.)
Als ik kijk hoe ik me toen voelde en hoe ik nu in het leven sta, kan ik dat gerust een wereld van verschil noemen. Mijn burn-out herstel is dus zeker goed gegaan. Daarnaast is het cliché echt waar dat wijsheid met de tijd komt en dus ben ik in de verstreken tijd ook tot nieuwe inzichten gekomen.
Een burn-out kan bij iedereen voorkomen.
Laat ik voorop stellen dat een burn-out iets is dat bij iedereen, in alle leeftijdscategorieën, beroepsgroepen en genders, voor kan komen. Er wordt vaak nog steeds een beetje lacherig gereageerd op een burn-out (zeker bij jongere mensen), terwijl het iets is dat heel serieus genomen moet worden. In mijn geval denk ik echter dat de diagnose “burn-out” een beetje te snel en onvoorzichtig gesteld is. Na het invullen van een vragenlijst en een gesprekje bij de psycholoog die bij de praktijk van mijn huisarts aangesloten was, kreeg ik het burn-out label op mijn dossier geplakt.
Werken met een burn-out
Vervolgens had ik eens in de twee weken een sessie van slechts 20 minuten met diezelfde psycholoog en er werd geen negatief advies gegeven wat betreft werk. Ik bleef dus gewoon aan het werk, kabbelde een beetje voort, maar echt verbetering of duidelijkheid was er niet. Op een gegeven moment heb ik zelf besloten om met de sessies te stoppen.
Ik had namelijk simpelweg niet het idee dat het veel zoden aan de dijk zette en vond mijn eigen manieren om weer beter in mijn vel te zitten. Het gevoel dat ik echt een burn-out had, had ik dus niet echt. Uiteindelijk vond ik een nieuwe baan, pakte ik het sporten weer op en kwam ik geheel onverwacht een nieuwe liefde tegen.
Dit alles zorgde ervoor dat ik langzaamaan het gevoel kreeg dat ik het leven weer helemaal aankon. Ik had weer meer energie, genoot van sociale contacten en voelde me weer mezelf.
Het vermoeide en verdrietige gevoel van een burn-out.
Maar toch bleef het overweldigde, vermoeide en verdrietige gevoel altijd een beetje sluimeren op de achtergrond tijdens mijn burn-out herstel. Een tijd ben ik gewoon doorgekacheld met de gedachte dat ik al zo ver was gekomen, dat de rest vanzelf wel goed zo komen. Spoiler alert: dat kwam het niet. Niet vanzelf, in ieder geval.
Na ongeveer 6 maanden zat ik weer in het kantoortje van mijn huisarts, ik had een terugval van mijn burn-out herstel. Ik heb bloedtesten af laten nemen, verschillende onderzoeken laten doen, maar het mocht niet baten. Dit gevoel was echt iets mentaals, wat niet in de vorm van een virus of missende vitamine in mijn lichaam te vinden was.
Een nieuwe doorverwijzing naar een psycholoog had dermate veel voeten in de aarde (serieus Nederland, get your shit together wat betreft psychische zorg in Nederland!), dat ik uiteindelijk besloten heb dat het zo niet langer kon. Ik ben gaan doen wat het moeilijkst is als je je niet fijn voelt en dat is praten.
Met mijn ouders, mijn vriend en vriendinnen. Ik heb mijzelf echt volledig opengesteld en geuit dat ik niet zo goed meer wist waar ik het moest zoeken. Dat ik het zat was om na vier top dagen altijd een vijfde rotdag te hebben. Op deze dag wilde ik eigenlijk alleen maar in bed liggen met de dekens over mijn hoofd getrokken.
burn-out herstel tips:
Uit de gesprekken en artikelen die ik vond via boeken en op het internet zijn een aantal dingen gekomen die mij geholpen hebben (en nog steeds helpen!) om iets stabieler in het leven te staan. Het is natuurlijk voor iedereen heel persoonlijk wat wel en niet werkt tijdens een burn-out herstel, maar ik wil ze wel delen (vooral voor diegenen die zich net als ik suf zitten te Googelen om dat ze niet meer weten wat ze met zichzelf aan moeten. I feel you.). Onderstaande punten hebben mij zeker uit de laatste fase van mijn burn-out herstel geholpen.
Neem een coach.
Ik weet het, het klinkt enorm millennial. Zet je vooroordelen alsjeblieft aan de kant, want een goede coach is goud waard. In plaats van heel diep te graven zoals een psycholoog, geeft een coach je praktische handvaten om met verschillende situaties in het dagelijks leven om te gaan. Ook de oefeningen die ik met mijn coach doe hebben mij enorm geholpen om meer zelfvertrouwen te krijgen en een meer ontspannen houding te creëren. Kies iemand waar je echt een klik mee hebt en waar je je goed bij voelt, dan is het de investering echt meer dan waard.
Ga weer sporten.
Maar alleen als ontspanning en niet als “moetje”. Ik heb zelf een abonnement waarmee ik bij heel veel verschillende plekken kan sporten, waardoor ik voor heel veel afwisselende dingen kan kiezen (of juist niet). Ik merk soms dat ik er juist stress van krijg, omdat ik denk dat ik moet sporten als ik bijvoorbeeld een weekend veel/slecht gegeten heb. Dan sla ik bewust over, of ik doe een hele ontspannende yogales. Als ik me goed en energiek voel, pak ik lekker een danslesje of HIT class mee. Sport als beloning zien na een lange dag en niet als taak, werkt echt bevrijdend.
Beperk social media tot een minimum.
Hoe graag ik ook wil dat social media me niet beïnvloedt, het doet het stiekem toch. Daarnaast vind ik het eindeloos scrollen door een feed van mensen die of super ver van je afstaan, of mensen die je nooit meer spreekt, echt zonde van de tijd. Ik merk dat als ik de apps niet op mijn telefoon heb staan, er direct meer rust in mijn koppie heerst. Mensen die je echt willen spreken, doen dat toch wel.
Daarnaast heb je dan tenminste iets om over te praten, omdat je nog niet in hun story gezien hebt wat ze afgelopen weekend allemaal gedaan hebben. Gezellig, toch?
Neem echt voldoende rust.
Dit klinkt zo logisch en simpel, maar dat is het niet. We willen allemaal zo veel (en hebben daardoor ook het gevoel dat we veel moeten), dat het makkelijk is om jezelf te verliezen. Ik heb echt geleerd dat het belangrijk is om rust te nemen en vooral tijdens mijn burn-out herstel.
De eerste stap hierin is om te bepalen waar je überhaupt echt rustig van wordt: ik merkte bijvoorbeeld dat Netflixen op de bank niet per se voor ontspanning zorgt, maar lezen wel. Daarnaast ben ik op dit moment in onderhandeling op mijn werk om minder te gaan werken. Ik moest even door mijn eigen vooroordeel heen dat je als twintiger ‘gewoon’ 40 uur moet werken, maar ik denk dat dat me ook net even wat extra ademruimte gaat bieden om ze nog beter op mijn werk te kunnen presteren.
Lees ook: HSP & Introvertheid. Wat betekent dat en hoe ga je daarmee om?
Probeer jezelf te accepteren zoals je bent.
Burn-out, hoog sensitief, overspannen… We willen overal graag labels op plakken (en in sommige gevallen is dat natuurlijk ook onvermijdelijk), maar in mijn geval gaat het vooral om het accepteren van mezelf. Heel graag had ik iemand geweest die 80 uur in de week op volle energie door kon gaan, maar ik ben er inmiddels achter dat dat niet bij mij past en dat ik gewoon iets meer tijd en rust nodig heb om alle prikkels te verwerken. Ik ben nu dan ook aan het leren dat ik hier niet te hard tegenin moet gaan, maar het juist moet omarmen en mijn leven hierop af te stemmen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar kleine stapjes zijn ook stapjes.
Nogmaals: het is voor iedereen persoonlijk en mijn ervaringen zijn heel anders dan die van jou. Toch hoop ik dat als jij op dit moment struggelt met jezelf, of misschien ook wel in een burn-out herstel zit, je hier iets aan hebt. Stop in ieder geval met jezelf vergelijken met anderen, het stellen van torenhoge eisen of het nastreven van onhaalbare doelen. Je bent wie je bent en dat is altijd genoeg. Het belangrijkste is dat jouw vlammetje blijft branden!
Vragen over een burn-out?
Heb je vragen over een burn-out en of het herstel ervan? Laat het dan vooral weten in een reactie hieronder. Voel je een hoge druk tijdens je studie? Lees dan het artikel: “Ik kreeg een burn-out door te hoge studiedruk. Is dat gek?”. Zie je foutjes? Laat het ons dan ook weten! Wil je op de hoogte blijven? Dat kan via Facebook en Instagram.
